Bosanski ljiljan ili zlatni ljiljan stoljećima je bio simbol historijskog kontinuiteta zemlje Bosne, stoljećima su zlatni ljiljani ukrašavali zastave, pečate, grbove bosanskih plemićkih dinastija, stećke. Ljiljan je bio motiv koji se nalazio na nakitu kojim su se kitile bosanke, njime su ukrašavane naušnice, ogrlice, narukvice, pojasevi pa i kućno posuđe.
Ljiljan se kao bosanski kraljevski simbol u Bosni i Hercegovini počeo upotrebljavati u srednjem vijeku, a posebno je bio popularan u vrijeme kralja Tvrtka I Kotromanića. Grb Dinastije Kotromanića sastojao se od šest zlatnih ljiljana na plavoj podlozi sa bijelom lentom. No, ljiljan, kao simbol na tlu Bosne prisutan je više od dvije hiljade godina. U različitim značenjima prisutan je i u nekim drugim starim civilizacijama.
U II milenijumu stare ere može se naći u umjetnosti Krete u Grčkoj, gdje se susreće kao motiv na slikama Knososke palače, zatim u Egipatskoj umjetnosti, i u mnogim drugim zemljama, na vrlo širokom geografskom području i to u periodu od nekoliko hiljada godina. Najstariji nalaz simbola ljiljana u Bosni pronađen je u Ilidži kod Sarajeva, u ruševinama jedne zgrade iz doba Rimljana, gdje je iskopan jedan ulomak zemljane posude star oko 2.000 godina na kojoj je utisnut simbol ljiljana. Historičar prof. dr. Enver Imamović, u svom radu pod nazivom “Bošnjaci i ljiljan”, o ovom vrijednom arheološkom nalazu kaže da je to, do sada, najstariji nalaz ljiljana u ovom dijelu Evrope.
JU KSC KAKANJ
